‘Een servicepunt in Echt-Susteren zou heel mooi zijn voor onze Kledingbank’, zegt Rinus Huberts – adjunct directeur - tijdens een werkbezoek van Jos Janssen, lijsttrekker van GroenLinks Echt- Susteren aan de Kledingbank Limburg.
De hoofdlocatie van de Kledingbank in Maasbracht (gemeente Maasgouw) op het bedrijventerrein bij het Ei van St. Joost bestaat per 1 juli 2009 uit 1500 vierkante meter bestemd voor logistiek, sorteerwerk en opleidingen. De Kledingbank Limburg is in 2005 in het leven geroepen voor mensen die moeilijk rond kunnen komen. Ondertussen is deze goede doelen stichting – geregistreerd als ANBI, algemeen nut beogende instelling- jaarlijks gegroeid tot een behoorlijk bedrijf met meer dan 100 vrijwilligers die vanuit de hoofdlocatie en 23 steunpunten in de provincie zo’n 8.000 cliënten bedient.
Huberts laat GroenLinks weten dat het aantal cliënten in Limburg jaarlijks met 20% toeneemt. Twee keer per jaar hebben cliënten van de Kledingbank Limburg recht op een basispakket met kleding met schoenen. Dat zijn nieuwe kleren en schoenen of zeer goede gebruikte kleren of schoenen. Daar komen afhankelijk van de persoon en het gezin ook verzorgingsproducten en speelgoed bij. De Kledingbank Limburg krijgt jaarlijks € 108.000 subsidie van de provincie en daar kan ze niet eens de huur en service kosten van betalen van de hoofdlocatie.
De inkomsten bestaan uit vergoedingen van de gemeenten (de provincie rekent een normbedrag van € 47 per cliënt per jaar), verkoop van dumpkleding en sponsoring. De vergoeding van gemeenten is een probleem; er zijn veel gemeenten die zich niet verantwoordelijk voelen het normbedrag per cliënt te betalen. Zo heeft de gemeente Echt-Susteren weliswaar zo’n 300 cliënten die voor de Kledingbank in aanmerking komen maar maakt ze jaarlijks maar € 5.000 over aan deze goede doelen stichting, een verschil van bijna €10.000; zie hier een relatief klein bedrag voor de begroting van deze middelgrote gemeente maar een groot bedrag voor een stichting.
Daarnaast beconcurreren veel gemeenten de Kledingbank met eigen acties omdat het hun geld oplevert. Zo zamelt de gemeente Weert zelf textiel in omdat ze daar haar eigen gemeentekas mee wil spekken. Huberts heeft vooral behoefte aan goede kleding en ziet bij het inschakelen vrijwilligers overigens ook een belangrijke rol weggelegd voor bijstandsgerechtigden of cliënten in de zorg. Zo snijdt het mes aan twee kanten: een zinvolle dagbesteding en mensen tegelijkertijd ‘ontzorgen’.
Een extra steunpunt in de gemeente Echt-Susteren – waar kleding en speelgoed binnenkomt en door vrijwilligers wordt gesorteerd voordat deze naar de hoofdlocatie gaat - zou prima zijn mits deze de ruimte om niet ter beschikking stelt. Dat zou Echt-Susteren toch wel eens sieren na bijna 10 jaar haar sociale plicht te hebben verzuimd. GroenLinks draagt de Kledingbank Limburg een warm hart toe, ook al vindt ze dat deze eigenlijk niet zou moeten bestaan.